Haberler

Koruma, taşıma veya benzeri amaçlarla ürünlerin, değişik yöntem ve şekillerde uygun maddeler içine alınması ambalaj veya paket olarak adlandırılır. İnsanlık tarihi boyunca ihtiyacı olan maddelere, bulunduğu zaman ve şartlar içinde ambalaj teknikleri geliştirmiştir.

Ambalaj, içerisinde yer alan ürünü, ürünün yapısına ve şekline göre en iyi şekilde koruyan, temiz kalmasını sağlayan, taşınmasını kolaylaştıran ve aynı zamanda ürünün tanıtımını yapan değerli bir malzemedir. Ambalaj kullanımı, yaşamış olduğu değişimlerin ardından günümüzdeki halini almıştır. Ambalajlar ilk başlarda tahta fıçı, sandık, toprak kaplar, deri tulumlar ve çuvallardan oluşmaktaydı.

 

Günümüzde daha uygun ve ekonomik hale gelerek çoğunlukla kağıt/ karton, plastik, cam ve metal malzemelerden oluşmaktadır. Önceleri sadece ürünü muhafaza etme ve taşıma görevini üstlenmiş olan ambalajlar günümüzde içindeki ürünü temiz bir biçimde saklayabilmenin yanında ürünü tanıtan anlatan bir araç halini almıştır.

Ambalaj içinde bulunan ürünü koruyup, sağlıklı bir şekilde tüketicilere gelmesini sağladığı için gerekli olan ve kullanılması gereken bir malzemedir. Gündelik yaşamımızda ambalajların kullanım alanı oldukça genişlemiştir. Yiyecekten, kozmetiğe, çiçekten mobilyaya kadar birçok ürünü ambalajıyla satın alıyoruz ve genellikle geri kazandırılabilir nitelikte ambalajlı ürünler tüketiyoruz.

Ambalaj, görevini tamamladığında ortaya ambalaj atığı çıkmaktadır. Nakliyede kolaylık sağlamak için kullanılan ambalajlar, ürün satış noktasına gelip ambalajdan çıkartıldığı zaman görevini tamamlarlar. Bu görevini tamamlamış olan ambalajlar ambalaj atığı sayılmaktadır. Bunlara örnek olarak koliler verilebilir. Benzer bir şekilde alınan ürün tüketildikten sonra da ambalaj görevini tamamlamaktadır. Kısaca ambalaj atığı kullanım ömrü dolmuş tekrar kullanılabilir ambalajlar da dahil satış, dış ve nakliye  atığını ifade eder.

Gündelik hayatta kullanılan ürünlerin boş ambalajlarının oluşturduğu ambalaj atıkları, evsel atıklara örnektir. Tüketiciler ve marketler gibi satış noktaları, alış veriş merkezleri vb. ambalaj atığı oluşturdukları için ambalaj atığı üreticisi sayılmaktadır.

Bu atıkları, gıda, temizlik ürünleri ambalajları, süt ve meyve suyu kutuları, cam veya plastik şişeler, konserve, salça, bal veya reçellerin cam kavanozları, teneke ve metal konserve kutuları, alüminyum içecek kutuları vb olarak örneklendirebiliriz. Ambalaj atıklarını geri kazanmak için, çöplerden ayrı biriktirmemiz ve geri dönüşüm kumbaralarına atmamız yeterlidir.
Geri kazanım uygulaması yapan belediyeler, ambalaj atıklarını evlerden, satış noktalarından, okullardan, iş yerlerinden, kısaca ambalaj atığının üretildiği kaynakta, çöpten ayrı olarak toplar. Toplanan ambalaj atıklarını geri kazanım endüstrisine gönderir.

Yukarıda yer alan açıklamaları bir döngü halinde anlatacak olursak. Ambalaj üreticisi firma, marka sahibi için ambalajı üretir, bunun ardından marka sahibi çeşitli satış noktalarında bu ambalajlı ürününü satışa sunar. Tüketici olarak bizler bu ürünleri alır, kullanır, tüketiriz. Tükettiğimiz ürünler ise bozulmamaları, uzun süre dayanabilmeleri, dış etkenlere maruz kalmadan korunabilmeleri için ambalajlı olarak piyasaya sürülür. Bu ürünlerin bazıları kısa sürede tüketilebilirken bazıları çok daha uzun süre kullanılabilir niteliktedir. Ürün bittiğinde ise bu kabın da görevi sona ermiş olur. Görevi sona eren ambalajlar, ambalaj atığı halini alır; çöplerden ayrı biriktirilerek geri dönüşüm sistemine katılmalıdır.